Een van de leukste aspecten van dit turbulente decennium is dat allerlei trends gelijktijdig gepaard gaan met de (ogenschijnlijke) tegengestelde trends. Zoals gratis weggeven en geld verdienen. Google en Facebook geven hun primaire product (de zoekmachine en het smoelenboek) gratis weg, maar behoren desondanks tot de rijkste bedrijven van de wereld. Ook de pdf-versie van Nooit Af is al geruime tijd gratis te downloaden hier op deze site, maar de reguliere verkoop van de gedrukte versie gaat gewoon onverminderd door.
De club van 500
Vorige maand is Nooit Af zelfs toegetreden tot de Club van 500; het selecte gezelschap van boektitels die meer dan 500 dagen in de managementboek Top-100 heeft gestaan. En daar zijn we natuurlijk heel trots op.
Teruggeven?
Oké, ben jij toevallig een van die lezers die de PDF van Nooit Af (winkelprijs 24,99 euro) gratis heeft gedownload, je hebt hem -grotendeels- gelezen, je hebt ervan genoten, en nu popel je om iets terug te geven? Dat mag. We hebben twee opties: 1) oud geld of 2) nieuw geld.
1) Doneer, maar doneer niet aan ons. Doneer maar liever aan FTM*, het platform voor onafhankelijke onderzoeksjournalistiek.
Of: 2) Aandacht is de nieuwe currency. Vind je Nooit Af een gaaf boek, vertel dat dan aan anderen. Het liefst op Linkedin, Twitter of Facebook. Of nog fijner: vertel wat het boek voor jou betekende, in een (korte) lezersreview op Bol.com of managementboek.
Een combinatie van 1) en 2) mag natuurlijk ook. 🙂
Waarom FTM?
Omdat het nodig is! Wij zijn groot fan van de missie van FTM (voluit Follow The Money): het bedrijven van diepgravende onderzoeksjournalistiek.
In een goed functionerende democratie is er een essentiële taak weggelegd voor onafhankelijke journalistiek. De pers heeft een belangrijke controlerende functie, moet aan waarheidsvinding doen, schandalen blootleggen en indien nodig personen of instanties aan de schandpaal nagelen. Of zoals George Orwell al zei: “Journalism is printing what someone else does not want printed. Everything else is public relations.”
In Nooit Af, o.a. pagina 50-59, laten we zien dat die oerfunctie van de journalistiek helaas teloor is gegaan. Er wordt in de hectiek van de traditionele media nauwelijks nog aan waarheidsvinding en research gedaan. Op basis van het verbijsterende boek ‘Flat Earth News’ en ook op basis van eigen ervaringen, kunnen we gerust stellen dat in het hedendaagse nieuwsbedrijf de vraag of de woordvoerder correct is geciteerd, belangrijker is geworden dan de vraag of het wel waar is wat de woordvoerder zegt. Â Voor het checken van de feiten hebben de journalisten domweg geen tijd meer. Â Follow the Money springt in dat gat, is een ouderwetse luis in de pels, maar kan dat alleen maar blijven doen bij voldoende donateurs en betalende lezers.
Aandacht is de
nieuwe currency
Inderdaad! en wat dit betreft lijkt ook Nederland steeds meer op de VS, waar slechts handjevol media eigenaren de berichtgeving in het nieuws bepaald. En dat is heel slechts nieuws. 1. Hoe minder diversiteit van stemmen, hoe gekker de overtuigingen en meer blindheid voor alternatieven of andere verhalen kan optreden. 2. Belangen van de eigenaren maken de waarheid zoek. De wereldwijde beschadiging van natuur, zou dagelijks grote koppen moeten hebben. Dagelijks. Nederland doet nog steeds mee in Syrië, terwijl 90% van alle Drone slachtoffers onschuldigen zijn. En de War on Terror aanslagen met meer dan 4500% hebben doen toenemen (zoek dat op!). Waarom doen wij mee aan oorlogsmisdaden van de VS?… …Shell? Olie? Ik wil onderzoeks journalistiek die me dat vertelt!
Gefeliciteerd met de toetreding tot de Club van 500! Knap resultaat. Op naar de Club van 1000. 🙂
Behalve aan FTM, dat ik een uitstekende onderzoeksite vind, kun je ook overwegen om te doneren aan De Correspondent, een dito uitstekende onderzoeksite. Zonder ‘NOS-nieuws’ maar met artikelen die inzicht geven in wat er allemaal schuilgaat achter uiteenlopende onderwerpen in de samenleving.
Een organisatie die ook expliciet geen ‘neutrale’ journalistiek maar ‘activistische’ journalistiek wil bedrijven. Zonder een specifieke ideologie aan te hangen. Een van de (vele) redenen waarom ik lid ben van De Correspondent. Ze hebben voor activistische journalistiek gekozen omdat ze vinden dat je als onderzoeksjournalist misstanden, zaken die ronduit verkeerd zijn, niet alleen als zodanig moet benoemen en beschrijven, maar ook mag proberen te veranderen. Zolang je maar alle kanten van het verhaal onderzoekt, je standpunten onderbouwt, openlijke verantwoording aflegt en vooral onafhankelijk bent en blijft.
Juist vanwege dat laatste is De Correspondent advertentievrij en hebben de leden – waar naast donaties de inkomsten vandaan komen – geen zeggenschap over de inhoud.
Voorbeelden van hun activistische journalistiek:
De Schuldvrij-campagne van Jesse Frederik, waarmee in samenwerking met leden concrete voorstellen aan gemeenten worden gedaan om de huidige Nederlandse schuldenindustrie de wereld uit te helpen.
Fiets vs File, waarmee samen met leden gezocht wordt naar manieren om de mobiliteitsfocus van overheid en burgers te verplaatsen van de auto naar de fiets.
De Ik Stap Over Van Bank Week van 2 jaar geleden, waardoor veel mensen daadwerkelijk naar een eerlijkere, duurzamere bank zijn overgestapt.
En dankzij Rutger Bregman is het universele basisinkomen stevig op de kaart gezet; zie o.a. boek en TED-talk.
Overigens betekent dat alles niet dat ze het bij De Correspondent allemaal met elkaar eens zijn; integendeel, er zijn diverse stukken waarin correspondenten kritiek op elkaar standpunten geven. Dat hoort ook bij openheid.